บทที่ 358

ตอนทานอาหารเช้า เนี่ยเหยียนเซินไม่ได้พูดอะไร เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทาน ส่วนเหยียนซีก็ไม่ต่างกัน

ตอนเก้านาฬิกาตรง

ทั้งสองคนทานกันใกล้จะเสร็จแล้ว

เนี่ยเหยียนเซินประสานมือวางไว้บนโต๊ะ เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ทำให้เขาดูดีและสุขุมเป็นอย่างมาก ดวงตาสีหมึกของเขามองไปที่เหยียนซี แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำช้าๆ...